Karagümrük Cerrahî âsitânesinin son postnîşini, mutasavvıf Ömer Tuğrul İnançer, gerisinde gözü yaşlı muhibbanının yanında pek çok kitap ve çalışma bırakarak Hakk’a kavuştu. İnançer, kurucu olduğu İstanbul Tarihi Türk Müzik Topluluğu ve Türk Tasavvuf Musikisi ve Folklorunu Arama ve Yaşatma Vakfı ile değerli işlere imza attı. Yurt içinde ve yurt dışında, Afrika’dan Amerika’ya bilhassa Balkanlar’a çok büyük hizmetlerde bulundu. İnançer’in ayrıyeten Sırbistan’ın Novipazar kentinde ve Makedonya Kalkandelen’de inşa ettiği Halvetî Dergâhları ve Üsküdar Selamsız’da yaptırdığı bir cami bulunmakta. Resmiyetteki ismi ile Ömer Tuğrul İnançer, dervişanlarına nazaran “Tuğrul Baba”, vefatından evvel bıraktığı son ikramı “Kalb-i Selîm”dir. Kitabında benlik ve enâniyet, riya, gıybet, haset, ucb ve kavmiyetçilik üzere kalbi çölde ve vahada susuz bırakacak hâllere değinirken, bu hâllere karşı yapılması gereken hakikat davranışları anlatarak muhibbanına son bir reçete bırakmıştır.
BİR ÖTEKİ AÇIDAN ÖLÜM
Vefatından çabucak evvel yayınladığı son kitabı “Kalb-i Selîm”in son kısmına ise okurlarına şu soruyu yöneltiyor: “Ölüm yokluk mudur? Yoksa ebedî bir hayatın önemli bir istasyonu mudur?” İnançer’e nazaran “Bilmek diğer, olmak diğerdir. Mevtin yokluk olmadığını biliyoruz. Hem biliyoruz fakat hem de korkuyoruz. Zira bu bilgiyi yalnızca toplanan malumat, bir lakırdı biçiminde kavrıyoruz.” İnançer, “Bizde bu cins vefat korkusu yoktu, mevt Rabbimize kavuşmak anlamındaydı” diyerek vefat dehşetinin dünya sevgisiyle birlikte dışarıdan geldiğini söyler. Zira İnançer için, ebedi ayrılık diye bir şey yoktur. Ancak dünyadaki her acının sebebi ayrılmak, her sevincin sebebi de kavuşmaktır. Pir Nurettin Cerrahi tekkesinin son postnişi Ömer Tuğrul İnançer’le yolu keşisen isimler bu hoş insanı anı fotoğrafların eşliğinde Yeni Şafak Pazar’a anlattılar.
BANA BENİ SÖYLEMİYOR
-Henüz ortaokul talebesi iken müziğe olan merakıyla ders almaya başlayan İnançer, evvel klasik batı müziği dersleri alır. Lakin “Bana, beni söylemiyor” diyerek batı müziğinden vazgeçer ve Türk müziği öğrenmeye başlar. Bursa Musiki Cemiyeti’nde aldığı eğitimi, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne başlayınca Üsküdar Musiki Cemiyeti’nde devam eder.
Emin Ongan’dan dersler alır. Hakan Alvan’ın bizimle paylaştığı fotoğrafta çok sevdiği hocası, Klasik Türk müziği bestekarı ve Üsküdar Musiki Cemiyeti’ne ismi verilen eski liderlerinden Emin Ongan ile birlikte. İnançer’in sol yanında ise Bursa’daki müzik faaliyetlerinde bir arada olduğu bestekar Erdinç Çelikkol var. 1991 yılından itibaren İstanbul Tarihi Türk Müziği Topluluğu’nda İnançer ile birlikte olan Hakan Alvan, “Medeniyetimizin ihtişamını bize hatırlatan ve bunu kendin hayatıyla da ortaya koyan numune bir şahsiyet idi” diyor.
EVVEL GİDENLERE RAHMET
– Fransa’daki Rennes kenti sokaklarında çekilen fotoğraf, 1978 yılına ilişkin. Fotoğrafta Neyzen Kudsi Ergüner, “Aşkî” mahlasıyla da bilinen mutasavvıf ve Cerrahî tarikatının 19.uncu postnişîni Muzaffer Ozak, “Muhibbî” mahlasıyla tekkenin 20. postnişîni Safer Kol ve fotoğraftan yirmi bir sene sonra Cerrahî tarikatının 21. postnişîni olacak Ömer Tuğrul İnançer yer alıyor. Fotoğraf birinci kere İnançer’in vefatının akabinde, Neyzen Kudsi Ergüner tarafından “Evvel gidenlere rahmet” diyerek paylaşıldı. Ergüner, 1978 yılında Merhum Muzaffer Ozak ve Cerrahi kümesini, Fransa’nın Rennes kentinde gerçekleştirilen, danışmanı olduğu “Festivale des arts Traditionnel”e davet etmiş. “Berlin ve Paris ‘de de birer şov sundular. Onların birinci defa Türkiye dışına çıkışları idi, hatta Fransa’dan sonra, birinci Amerika seyahatine devam ettiler” diyen Ergüner, bu fotoğrafın da Rennes kentinde İtalyan Fotoğrafçı Fulvio Ventura tarafından çekildiğini söylüyor. 1988 de ise birebir şenliğe ikinci sefer katılmışlar. Bu zikr merasimi, “Chant Des Derviches De Turquie” Türk Dervişlerin Müziği, “Musique Soufi – La cérémonie du Zikr” Tasavvuf Müziği – Zikr Merasimi ismiyle iki cd’lik bir belgesel sinema kaydı yapılmış.
SEVEN SEVDİĞİ ÜZERE OLMALI
Fotoğraf, bugün Yunanistan sonlarında olan Limni Adası’nda 2014 yılında düzenlenen Niyâzî-i Mısrî Hazretlerini anma seyahatinde çekilmiş. İnançer ve dostları bir ortada. Fotoğrafta yer alan Prof. Dr. Mahmut Erol Kılıç, o güne dair şunları söylüyor: “O seyahatte unutamadığım bir şey var ki o da orada o denli garip yatan Niyazi Mısrî’nin huzurunda Ahmet Özhan ağbinin seslendirdiği ‘Ey garib bülbül artık senin diyarın kandedir?’ ilahisi olmuştu. Orada kelamın sahibinin hayatıyla da örtüşünce manası katmerli olmuştu. Gözünden yaş gelmeyen kalmadı…” İnançer, çok sevdiği Niyâzî-i Mısrî için “Hz. Niyâzî-i Mısrî hadid- ül mizaç bir insandır, lafını esirgemez” der. “Seven, sevdiği üzere olmak zorundadır” fikriyle İnançer de kelamını esirgemeyen bir mizaca sahiptir.
KOR HÂLİNDE BİR BURSA SEVDASI
– “Güzel beşerler, hoş anılar bırakarak sarfiyat. Bu rahmettir” diyor Prof. Dr. Bilal Kemikli Merhum İnançer’in akabinde. Farklı meclislerden birbirlerine aşina olsalar da 2007 Mevlânâ yılına kadar tanışamamışlar. Mevlânâ yılı aktiflikleri kapsamında Trakya’yı birlikte gezmiş, bir haftalık seyahatte bir arada olup halleşmişler. “İnsan seyahatte, yoldaşlıkta tanınır; Tuğrul Beyefendi, muhiplerinin tabiriyle ‘Tuğrul Baba’ mütevazı, güzel sohbet, sabırlı ve dost idi. Bu birinci seyahatte çok şeyler konuştuk” diyen Kemikli, seyahatteki sohbetlerini şöyle anlatıyor: “Bursa’yı, vakit zaman buluşup muhabbet ettiğim merhum babacığını, Maksem’i, Ulucami’yi ve Bursa Erkek Lisesi’ni konuştuk. Sonra Bursa erenlerini, Ertuğrul Seyhan Ağabeyi. Tuğrul Bey’de kor hâlinde kalmış bir Bursa sevdası vardı, bitmeyen bir sevda…”
YANIMIZDA SİZ VARKEN BİZ ÜŞÜMEYİZ
– Vefatından evvel sevenleri tarafından severek takip edilen “Dinle Neyden” programı ile Müslüman coğrafyaları ziyaret eden İnançer’e bu seyahatlerinde Serdar Tuncer eşlik eder. Tuncer, “Merhum Efendi, Rumeli’yi bir öbür severdi” diyor ve ekliyor: “Asıldan ve yöntemden kopan Rumelili dergâhların ihyası ve özüne dönmesi için yaptığı hizmetler ikinci bir Balkan fethi mesabesindedir desem mübalağa etmiş olmam herhalde.
Kalkandelen, Novi Pazar ve Prizren Tekkelerinde kurulan ve Dıraç’ta kurulacak olan meydan-ı şerifler bilir O’nun kadrini; bilmeyen de varsın bilmeyiversin. O’nun bir kelamı ile söz edelim mi meramı: Muhabbet her gönle tenezzül etmez!” Fotoğraf, karlı bir kış günü Kosova, Meşhed-i Hüdâvendigâr’da çekilmiş. Tuncer o günü şöyle anlatıyor: “Hava soğuk, eksi bilmem kaç derece, tipi var. Biz hazırlık yapıyoruz, Efendi misafirhanede çayını yudumluyor. Hazırlıklar bitince geldi yanımıza, mikrofonlar takılırken ortamızda şöyle bir konuşma geçti:
-Efendim sizi biraz üşüteceğiz ama…
-Yok yok, biz ısındık da siz üşüdünüz yahu!
-Biz üşümeyiz efendim.
-E tabi gençlik var serde…
-Yok efendim ondan değil.
-Niyeymiş pekala?
-Yanımızda siz varken biz üşümeyiz, Allah size yardım etsin.
-Laf ebesi, uygun ki avukat olmamışsın!
Bir haftadır, gece gündüz üşüyoruz uygun mi? Bir ateş bırakıp gitti içimize…”
