Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından desteklenen, TRT Ortak üretimi, direktör Ahmet Toklu’nun senaristliğini de üstlendiği birinci uzun metrajlı sineması ‘’Pota’’ geçtiğimiz günlerde vizyona girdi. Direktör Ahmet Toklu’nun, doksanlı yıllarda kendi çocukluğundan yola çıkarak gerçek bir kıssayı beyaz perdeye yansıttığı sinema, sınıf farklılıklarını basketbol üzerinden ele alıyor. Yaşadıkları mahalleye basketbol potası kuran farklı kültür ve inanca sahip çocukların bir potada birleşmesini anlatan sinemanın başrolünü genç oyuncu Alp Akar’ın yanı sıra Bahar Hacıbektaşoğlu paylaşıyor. Sinemada birebir vakitte Sibel Melek Arat, Hükümran Almacı, Mert Erdoğdu, Mehmet Halil Çelik, Samet Sevtekin, Miraç Çelen, Özgür Dereli ve Burhan Yıldız rol aldı. Dünya prömiyerini 51. Giffoni Sinema Festivali’nde yapan, TRT ortak imali “Pota” sinemasında Ahmet karakterini canlandıran Alp Akar ile konuştuk. Akar, daha evvel “Bizim Hikâye” dizisinde Fiko karakterine can vermiş ve “Sadakatsiz” dizisinde de Ali karakteriyle karşımıza çıkmıştı.
Pota sineması ikinci sinemanın ve başrolde Ahmet karakterini canlandırıyorsun. Öncelikle projeye nasıl dahil oldun? Neydi bu sinema için seni çeken, ikna eden?
Senaryoyu birinci okuduğumda çok cezbetmişti beni, çok hoşuma gitmişti. Ailemle birlikte okuduğumuzda da sinemanın çok eskilerde yaşanmış gerçek bir kıssa olması beni çok etkiledi. Sinemanın kıssası hakikaten çok cezbediciydi. Sinemadaki üzere benim de bir arkadaş ortamım var ve ortamımız biraz benziyordu. Tıpkı sinemada canlandırdığım Ahmet üzere, bir arkadaşım da bakkalda çalışıyor, çıraklık yapıyordu. Kendimden bir şey bulduğum için bu karakteri canlandırmak istedim. Ahmet karakterini canlandırdığım için de memnunum. Aslında sinemadaki üzere çok evvelce konutumuzun altında bir merdiven vardı. Merdivenin ortasında da boşluk vardı. Boşluğun oraya vaktinde dedem bir pota yapmıştı. Tıpkı biçimde Ahmet abininki üzere bizim potamızın kenarlarında da danteller vardı. Mahalledeki arkadaşlarımla, kuzenlerimle birlikte daima birlikte oynuyorduk. Hatta şöyle bir tesadüf de oldu. Sinemada birlikte oynadığımız İstek karakterine can veren kişi gerçekte benim alt sokağımda oturuyor. Hiç tanımıyordum baht yapıtı konutumun yakınlarında oturduğunu ve çok ortak arkadaşımız olduğunu öğrendim.
PES ETMEYEN BİRİ
Peki rolünü canlandırırken zorlandın mı?
Ahmet rolünü canlandırırken direktörümüz ve senaristimiz Ahmet Toklu çok yardımcı oldu. Onun sayesinde çok süratli bir halde adapte oldum. O yüzden çok zorlandığımı söyleyemem.
nFilmde aslında daha küçük yaşlarda çok büyük sorumluluklar alan bir karakteri görüyoruz. Liderlik vasfı olan, her şeyi yönetebilen biri, mücadeleci ve pes etmeyen bir Ahmet var… Bir sınıf ayrımı olmasına karşın imkânsızlıklar içinde kendi imkânlarını yaratabilen ve arkadaşlarını organize edip, mahalleye Pota kuruyorsunuz. Tıpkı durumu sen yaşasaydın o denli gayret verir miydin? Gerçek hayatta Alp nasıl?
Evet, Ahmet üzere ben de gerçekte öyleyim. Kendi arkadaş ortamımda da yönetmeyi seviyorum. Gerçekte dik başlı olmasam da Ahmet benim için çok farklı bir karakter. Zira daha sonra kendimi izlediğimde duygulanıyordum. Yaşanmış bir öykü olduğu için “bunlar benim başıma gelse ne yapardım?” diye düşünüyordum. O yüzden Ahmet’in kendini olgun hissetmesine ve dik başlı olmasına hak veriyorum ve evet ben de onun üzere gayret verirdim. Gerçek hayatta benim de Ahmet üzere samimi bir hayatım ve ortamım var. Sabah kalkıp kahvaltı ettikten sonra ben de çabucak dışarı çıkarım. Konutta durmayı sevmiyorum. Dışarıda, mahallede ya da parkta arkadaşlarımla vakit geçiriyoruz. Parkta kolamızı, çekirdeğimizi alıp sohbet ediyoruz. Tıpkı Pota’da olduğu üzere.
İÇİMDE UKDE KALAN O AN
Seni etkileyen bir sahne var mı?
Son sahnede, asansörde Kezban’a hislerini söyleyeceği vakit söyleyememesi… O sahne çok ukde kalmıştı içimde. Hatta şu an yeniden aklıma gelince heyecanlandım.
nSenin basketbolla ortan nasıl?
Basketbolla hiç aram yoktu. Lakin sette çalışa çalışa oynaya oynaya kendimi geliştirdim. Bu sinemadan sonra basketbola biraz ilgim başladı aslında.
nKimi vakit sempatik bir rolde görüyoruz kimi vakit ise gıcık olduğumuz bir karakterde. Pekala, dizilerde oynadığın karakterlerden sonra reaksiyonlarla karşılaşıyor musun?
Çok karşılaşıyorum fakat aslında bu durumdan eğleniyorum. Hoş bir şey bu benim için. Mesela biri diyor ki; “Ya ben seni sevmiyorum sana hudut oluyorum” diyor. Ben de “Benim bir hatam yok. Bana verilen senaryoda, verilen rolü canlandırıyorum” diyorum sonra gülüyoruz, eğleniyoruz. Çoka kaçmadıkça söylenenleri çok takmıyorum açıkcası.
