Bombardımanın akabinde beton tozlarına bulanmış biçimde geldi hastaneye küçük Muhammed Abu Louli. O denli korkmuş ve şoktaydı ki tüm vücudu titriyordu.
Korktuğunu belirli etmemek için o denli sıkmıştı ki bir hekimin şefkatli kollarında kendini bulunca gözyaşlarına hakim olamamıştı.
Muhammed Abu Louli’nin şaşkınlık içinde kaygıyla baktığı kara gözleri ve titremesine hakim olamadığı vücudu milyonları gözyaşlarına boğmuştu.
Muhammed’e ulaşıp ona yardım etmek isteyen milyonlar “Ne oldu o temize?” diye merak ederken, küçük yavuz yürek Muhammed’den müjdeli haber geldi.
Gazeteci Abdallah Alattar, O’nu ailesiyle birlikte bir mülteci kampında buldu, Muhammed’in son halini toplumsal medyadan paylaştı.
“Allah’a şükürler olsun ki Muhammed Abu Louli çocuğunun gülümsemesini geri getirdik. Ortanızdan birçoğu bana, vicdan sahibi herkesi sarsan küçücük vücudu titreyen Muhammed’i sordu. Refahlı Muhammad Abu Louli, mülteci merkezlerinden birinde mülteci oldu ve ailesiyle birlikte âlâ durumda.”
Muhammed artık babasının kucağında gülümsüyor. Bütün çocukların sevinçle oynaması gereken dünyada zirvesine inen bombaların akabinde sonunda olması gerektiği yerde ve sevinci oldukça yerinde. En azından yeni bir bomba onları maksat alıncaya dek…