İlk yapıtını yayınladığı anı Çelik, “Dışarıdan görünmeyen bir sevinç yaşamıştım sanırım. Bir yandan da kendimi insanlara büsbütün açık hissettim. Savunmasız değil fakat. Zira esasen şiirim bir savunmaydı” cümleleriyle anlatıyor.
İlk yapıtınız yayınlandığında neler hissettiniz?
Dışarıdan görünmeyen bir sevinç yaşamıştım sanırım. Bir yandan da kendimi insanlara büsbütün açık hissettim. Savunmasız değil fakat. Zira zati şiirim bir savunmaydı. Zati şiirin çok da okunmadığını hatırladım. Zati mecmualarda şiirlerimi okuyanlar okuyacaktı. Sevincim biraz daha devam ederek gündelik hayatta eridi.
Kitabınızı elinize alınca birinci olarak ne yaptınız?
Ben işteyken gelmişti kitaplar. Konuta geldiğimde masanın üzerinde diziliydi. Koliyi heyecanla açıp dizmişler. Alıp süratlice içindekiler kısmına ve tek tek şiirlere bakıp masaya geri koydum. Kitabın içindeki her şeyi benim yazdığımı anlattım anneme. Sonra çay içtik.
Kitabınızı birinci kime imzaladınız?
Birkaç aya yuva kuracağımız, kitaptaki İsminle Başlıyor Tarihim isimli şiiri de ithaf ettiğim nişanlıma imzaladım. Bir diğerine imzalamam ihtimal dâhilinde bile olamazdı. Daha gencim.
Yazmaya nasıl başladınız?
Evimize daima kitap ve mecmua girerdi. Okumayı seven abi, abla ve okumayı destekleyen, ortada da olsa okuyan anne, babaya sahiptim. Çocuk kitaplarıyla çok az vakit harcadım. İlkokulda önemli kitaplar okumaya başladım. Hatırlıyorum, bu kitaplar ortasında şiir olanlar beni daha çok büyülerdi ve başka bir lezzet alırdım. Şiire ilgimi bu türlü keşfettim ve bir şeyler karalamaya da bu türlü başladım.
KAFAMDA ŞİİRLE GEZERİM
Gece mi yazarsınız, gündüz mü?
Hiç fark etmiyor. Gündüz koştururken, toplu taşımalarda bile müellifim. Bu yüzden çok kere tutunamayıp düşeyazdığım oluyor. Gece uykuya dalacakken çabucak not aldığım da oluyor. İşteyken, yoldayken, arkadaşlarla otururken; gece, gündüz, ikindi. Fark etmiyor. Not alamasam bile başımda şiirle gezerim. Tekrarlarım daima zihnimde.
Defter mi, bilgisayar mı?
Yanımda her vakit defter ve kalem bulundurmaya çalışırım. Romantizm olsun diye değil, neden bilmiyorum, deftere yazmak daha hoş geliyor. Tahminen artistik duruyordur. Ama şiirin son düzenlemesini bilgisayarda yaparım. Bu son hâlini de çabucak çıktı alırım. Zira bir gün elektrik büsbütün bizi terk edebilir. İnternet bizi yarı yolda bırakmaya uygun. Güvenemem.
