Bahadır Tatlıöz sanatta 10. yılını kutluyor: Artık depresif değil pozitif olacağım

– Bu sene sanatta 10. yılınız. Yarın çıkacak müziğiniz “Takmıyorum” da yeni devrin birinci yapıtı. 10 yıl size ne kattı?

Değişen dünyada yeni bir üslup, lisan, güç ve sound anlayışım olması gerektiğine karar verdim. Dünyadaki ömür, hem ekonomik hem sosyo-kültürel olarak zorlaşmaya başladı. İnsanların artık müspet şeylere gereksinimi olduğuna inanıyorum. Depresif, kültürel miras ve toplumsal sorumluluk projelerinin yoğunluğunda bir 10 yıl geçirdim. Bundan sonra da gücü yüksek müziklerle, edebiyattan ödün vermeden eserler sunmak istiyorum. “Takmıyorum”da “Takvim”e emsal tınılar duyacağız. Duyduğunuzda kolay bir müzik diyeceksiniz lakin içinden 1-2 kelimeyi seçerek dinlediğiniz ya da okuduğunuzda farkı hissedeceksiniz. “Takmıyorum” ile birlikte daha müspet bir dünyaya geçiyoruz, önümüzdeki bir buçuk sene de bu türlü ilerleyeceğim.

YENİ MÜZİKTEN BİRKAÇ SÖZ

– Müzik kelamı yazarken metafor sizin için epey kıymetli o zaman…

Enstrümantal bir iş yapmadığımız için kelam alışılmış ki değerli. Sadeliğin içerisinde metaforlar yakalamak istiyorum. “Takmıyorum”un birkaç kelamından size örnek vereyim: “Ellerine kuş üzere konar aşk diye sarasın gelir, Karlarına tuz üzere serpildim de kaymasın gözlerin diye.” Kar, felakete dönüşmesin, diye tuz dökeriz değil mi? Devamında da ben senin karına tuz olayım, senin gözünün, aklının öbür bir yere kayma ihtimalini ortadan kaldırayım diyorum. Sadelikten kastım bu türlü bir şey. Eğri oturup hakikat konuşmak lazım, tanınan kültürde yüksek müzik pahası yok. Kolay düşünülerek yapılan bir cins olduğu için madem müzikte feragata gidiliyor, kelamlar değerli olmalı.

TARZI OLMAYAN BİR ADAMIM

– Biçiminiz da sık sık değişti. Kendinizi nasıl tanımlıyorsunuz?

Tarzı olmayan bir adam olarak anılıyorum. “Takvim”de gençleri hedefledim. Sonra farklı şekilde olan “Su Yolunu Bulur”la kültürel mirası anlattım. Bir anda küçüklerin odağından çıktım. O yüzden usulü olmayan bir adamım. Tanınan müzik alanının içerisinde dursam da bir usulüm yok. Ticari olarak bir yanlış lakin sanatçı olarak çok büyük bir hakikat. Zira beni ben yapan şey bu.

– Pekala sizi direktör koltuğuna ne oturttu?

Parasızlık. Daha evvel idealist bir piyanisttim. Geçimimi bile sağlaya-mıyorum. Ailemin ısrarıyla, tanınan işlere giriştim. “Yıllar” albümünü yaptım. “Yıllar”a 2012’de klip çekeceğiz, en düşük bütçe bir mesken parası. Merhum babama “5-6 ay sonra çekelim” dedim. “Neden, nereden bulacağız parayı” diye sorunca “Para bulmayacağız, çekmeyi öğreneceğim” yanıtını verdim. Direktörlüğe dair her şeyi izlemeye, okumaya başladım. Direktörlük öyküm bu türlü başlamış oldu.

ŞARKILAR HAZIR ALBÜM YOLDA

– Solonuz kadar düetiniz var…

Düetleri çok seviyorum, zira orada yazdıklarımın iki şahsa birden yakıştığı duygusu içerisine giriyorum. “Kına” isimli müziğimde 7 başka bireye, 7 başka lisan ve üslupta müzik yazdım. Bu yüzden düetleri seviyorum. Artık bir müddet solo mesleğime devam edeceğim. Hazırda 7 müziğimi art geriye çıkaracağız. Hele bir adediyle insanların nostaljik hissini kaşıyacağım. Onu küçük bir albüme çevirebilirim.

– Pandemi sizi nasıl etkiledi?

Klasik lakin o kadar gerçek bir yanıtım var buna: Kendimizle hesaplaştık. O kadar boş vaktimiz oldu ki hiçbir şey yetiştirmek zorunda olmadığımız, işe gitmediğimiz, yarış içerisinde olmadığımız… Konutumda stüdyo olması büyük avantajdı. Fark ettim ki üretimim, fikirlerim değişmeye başladı. Geçen sene babamın kaybıyla da dünyaya ve hayata bakışım değişti. Pandemiden bir ders çıkaramamışsak iflah olmayız demektir.