İddiaya nazaran, kapıcı olarak çalıştığı apartmanda, bir kat malikiyle arbede eden E.D., tazminatsız kovuldu. İş Mahkemesi’nin yolunu tutan kapıcı E.D., binada kaloriferci, konut kapıcısı ve bahçıvan olarak çalışırken iş akdine haksız olarak son verildiğini öne sürdü.
Hafta sonu tatilleri ile bayram tatillerinde de daima çalıştığını, fakat bu çalışmaların karşılığının kendisine ödenmediğini, ayrıyeten kalorifercilere verilen 1 kilo yoğurdun da davacıya verilmediğini, parasının da ödenmediğini lisana getirdi. Davalı patron ise davacının talep etmiş olduğu alacakların bir kısmının vakit aşımına uğradığını, davacının davalı işyerinde üst üste iki gün mazeretsiz olarak işe gelmemesi sebebi ile haklı sebeple feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi. Davalı apartman idaresi, kararı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yüksek Mahkeme, kapıcının rastgele bir apartman sakinine sataşması halinde kovulmasının önünü açtı.
Kararda; kat maliklerinin her biri tıpkı vakitte kapıcının patronu pozisyonunda olduğu hatırlatıldı. Kapıcının patrona sataşmasının 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/2 d unsuru uyarınca haklı fesih sayılacağı vurgulandı. Kararda, kapıcının bir kat malikine sataşması sebebiyle açılan ceza davasında ceza aldığına dikkat çekildi.
Kararda şöyle denildi:
“Somut olayda davacı çalışanın çalıştığı sitedeki bir kat malikine yönelik hareketi nedeniyle ceza yargılaması sonucunda, davacı hakkında kararın açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Davacının kabul ettiği hareketinin (kat maliklerinin tıpkı vakitte davacının patronu pozisyonunda kabul edilmesi gerektiğinden) patrona karşı sataşma olarak kabulü ile 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/2 d hususu uyarınca haklı fesih sayılarak kıdem tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken mahkemece gerekçesiz olarak kıdem tazminatı talebinin kabulüne karar verilmesi kusurludur. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
