Mustafa Aplay ın Neden Bıçkın Bir Delikanlı Olamadım isimli kitabı Ketebe Yayınları etiketi taşıyor Aplay Kadıköy Travesti kitabını eline aldığı birinci anı Bir yandan harikulade bir sevinç bir yandan artık ne olacak hissi korku cümlesiyle anlatıyor
İlk yapıtınız yayınlandığında neler hissettiniz
Hisler karışıyor natürel Bir yandan fevkalade Kartal Travesti bir sevinç bir yandan artık ne olacak hissi dehşet Hepsi vardı Uzun müddet bir şey yazamadım kitap haberini aldıktan sonra Tekrar bir yol bulmak gerekiyor zira Birinci kitapta yaptığınız şeyleri Kurtköy Travesti tekrarlayamazsınız Gelen tenkitlerin hangisi işinize fayda bunu düşünmelisiniz O yolu bulabilmek çok değerli ikinci kitap çok kritik bir eşik Edebiyat tarihinde tek kitaplı onlarca muharrir bulabilirsiniz Lakin şükür korktuğum üzere Pendik Travesti olmadı Yakında bir novellam çıkacak ve ben çoktan onun heyecanını da yaşayıp tükettim Aklım hâlâ yazamadıklarımda
SARHOŞ EDİCİ BİR DUYGU
K Maltepe Travesti
itabınızı elinize alınca birinci olarak ne yaptınız
Kitap kolisini ailemle açtık Ahlat Ağacı Sinan üzere hissettim Ne yapacağını bilemiyor insan bir müddet Yıllardır kurduğum hayal tam istediğim halde gerçekleşti zira Kitaba dokunduğum an hiç unutmayacağım özel anlardan biri benim için O sarhoş edici bir his lakin devam edebilmek için ondan da kurtulmak lazım Bir formda kitaba yabancılaşmak ona eleştirel bakmak gelen yorumları kıymetlendirmek ve ileriye gerçek adım atmak durumundayız
Kitabınızı birinci kime imzaladınız
Hatırlamıyorum Aileme imzalamadım sanırım Bu türlü şeyleri de çok önemseyen bir insan değilim aslında Yani rastgele birine de imzalamış olabilir miyim bilmiyorum İkinci kitap için düşüneceğim bunu
Yazmaya nasıl başladınız
Ortaokulda başladım Öğretmenlerimin ailemin arkadaşlarımın teşvikiyle Evvel kompozisyon yarışlarına falan gönderdim Onlarla uğraşıyordum Sonra hikayeyi daha çok sevdim Birinci hikayem Sahte Panenka isimli bir futbol hikayesiydi Onu bitirdiğimde aldığım hazzı unutamıyorum Birkaç tane yazdıktan ve etrafımdan olumlu dönüşler aldıktan sonra çabucak yayımlamaya başladım bir yerlerde ve çok erken yaşta bu işi hayatımın merkezine oturttum Coşku olarak hala başladığım yerdeyim diyebilirim
Gece mi yazarsınız gündüz mü
Gece Gece 2 ile sabah 7 ortasında çok yeterli çalışıyorum O saatlerde uyuyanların güçleri ayakta kalanlarda toplanıyor zira Çalışmak daha kolay oluyor Fakat bu da kesin bir ritüel değil alışılmış benim için Birtakım devirlerde geceleyin uyumak zorunda kalıyorum Gündüz yazdığım hikayeler de var o yüzden
Defter mi bilgisayar mı
İlkokul 2 sınıfta Türkçe ve Fotoğraf dersim 4 tü Yazım ve çizimim berbattı 15 yaşında yazdığım bir roman var ve deftere yazdığım için şu an okuyamıyorum O yüzden güzel ki bilgisayar var diyorum Ancak bir evvelki soruda söylediğim durum burada da geçerli Birinci kitaptaki bir hikayeyi telefonun not defterine yazdım mesela Bilgisayarım yoktu o devir Sosyoekonomik nedenlerle kesin kurallarım ve ritüellerim yok
Bir ses çıkarmak istedim
Süleyman Arif Yıldız ın birinci kitabı Kör Yarış Loras Yayınları etiketiyle okurla buluştu Yıldız Bir ses çıkarmak istedim kim kulak verir düşünmeksizin Mağara duvarına bir çizik atmak ağaç kovuğuna bir not sıkıştırmak ben buradaydım vardım yaşadım ve öldüm demek istedim diyor
İlk yapıtınız yayınlandığında neler hissettiniz
İlk hikayem 2018 yılında Mahalle Mektebi mecmuasında yayımlandı Sevinmiştim Uzun vakittir sevinç duymadığım bir periyottu ve sevinmiştim İsminizin ve öykünüzün basılı bir kâğıtta olması ve buna bedel görülmek değerli hissettirmişti Yalnız kalarak ve bazen içinizi oyarak ortaya koyduğunuz edebi bir metinle okurun huzuruna çıkmak cesurcadır tahminen ancak bu durum heyecan ve kaygı vermiştir her vakit bana Yayımlanan birinci öykümdeki heyecanı aslında her seferinde duyuyorum Oldu mu Beğenilecek mi Yayımlanacak mı Hayata karşı bitmeyen bir acemilik hissettiğim üzere bu mevzuda da acemi kalmayı yeğliyorum
Kitabınızı elinize alınca birinci olarak ne yaptınız
İçinde ne olduğunu çok düzgün bildiğim için elime alıp seyrettim yalnızca Bab aziz sinemasında sudaki yansımasını seyreden bir karakter vardır Bir ölçü kâğıda yansımış üzere hissettim ben de Kendimizden kaçtığımızı düşündüğümüzde bile bu büsbütün kurgu gerçeğe dair hiçbir şey içermiyor dediğimiz metinlerde bile farkında olmasak da bir iz bıraktığımızı düşünüyorum zira Kendimizden kaçışımız bile bize ilişkin bir şey taşıyor Kitabı masaya bıraktım ve tekrar sordum Ne olacak artık
Kitabınızı birinci kime imzaladınız
Anneme ve babama
Yazmaya nasıl başladınız
Ortaokul yıllarımdan itibaren yazmaya ve kendini söz biçimi olarak yazıya hevesliymişim Geriye yanlışsız baktığımda görebiliyorum bunu İnsanları ağzının içine baktıran bir anlatıcı olmadım hiçbir vakit Dinleyen izleyen müşahede yapan taraftaydım Yazı bu manada benim için mecburi taraftı Abdullah Harmancı nın hikayelerini severek okuyordum Yirmili yaşlarımın başında bir cüretle kimi hikaye denemelerimi gönderdim kendisine Hoş şeyler söylemişti cesaretlendirmişti ve sık sık hikaye göndermemi istemişti Bu kadarcık kabul beni tatmin mi etti bilmiyorum Ben yedi sekiz yıl ortadan sonra tekrar hikaye gönderebildim kendisine Hayat akıp giderken bir iz bırakmak istediğimi anladım Bir masa da çok derin şeyler hissediyor olabilir lakin söz etmezse bunu nasıl bilebiliriz Bir ses çıkarmak istedim kim kulak verir düşünmeksizin Mağara duvarına bir çizik atmak ağaç kovuğuna bir not sıkıştırmak ben buradaydım vardım yaşadım ve öldüm demek istedim
GECE GÜNDÜZ FARK ETMEKSİZİN
Gece mi yazarsınız gündüz mü
Öykü zihnime fikir gece gündüz demeden düşünürüm Zihnimde taşımayı olabildiğince olgunlaştırmayı kurgusal problemlerini gidermeyi tahliller bulmayı severim Sonra gece gündüz fark etmeksizin müellifim Kâğıtta nasıl duracağını görüp ufak düzenlemelerle nihayete erdiririm
Defter mi bilgisayar mı
Daha çok bilgisayar Fakat buna imkân bulamazsam ve yazmalıysam telefonun not defteri uygulamasına bu da mümkün değilse rastgele bir kâğıda test kitabının boş kalan yerlerine
